‘Tja, ik weet niet wat je van me zult denken…’  zei ze aarzelend. ‘maar geloof jij in voodoo?’ Ze keek me vorsend aan. Het was duidelijk dat ze gespannen toekeek of ik haar wel serieus nam. Daar hoefde ze niet gespannen over te zijn omdat ik mensen altijd serieus neem. Bovendien ben ik van mening dat het er niet zozeer om gaat of ik geloof in wat iemand aandraagt, maar of de persoon er zelf in gelooft. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet veel weet over voodoo. Ik kan daar dus niet een gefundeerde mening over geven. Trouwens wie ben ik om er niet in te geloven? Het gaat volgens mij gewoon om de kracht van geloven. Laten we daar eens naar kijken.
Als ik ergens in geloof, dan is het wel in de kracht van vertrouwen. Hiermee bedoel ik: de kracht van een rotsvaste overtuiging kan bergen verzetten. Als je ergens ten diepste in gelooft, dan komt het uit. Keer op keer kom ik het tegen. Mensen die voor zichzelf een buitengewone prestatie leveren, niet omdat ze zoveel meer in hun mars hebben dan een ander, maar omdat ze geloven in hun eigen kunnen. Wat te denken van de bergbeklimmer die de Kilimanjaro bedwingt (hè Ina?), of wat te denken van degene die een opleiding voltooid terwijl hij een drukke baan heeft en een gezin en het van zijn avonduren en weekends moet hebben. Beide zijn voorbeelden van mensen met doorzettingsvermogen. Natuurlijk is dat ook een eigenschap die je moet hebben om iets voor elkaar te krijgen, maar ten grondslag aan dat alles moet het geloof, het vertrouwen, liggen dat het doel überhaupt behaald kan worden, anders begin je er niet aan. Waarom geneest de ene persoon van een ziekte door middel van een bepaald medicijn en een ander met precies dezelfde ziekte en dezelfde medicatie niet? Sommigen wijten het aan toeval, anderen wijten het aan slechte genen, maar ik denk zelf dat het geloof in de uitkomst een cruciale rol speelt. Natuurlijk is er voor het kunnen beklimmen van een berg, of het behalen van een diploma nog een ander aspect dat wellicht telt: namelijk de uitdaging die het met zich mee brengt. ‘Eens kijken of ik dit kan.’ Een soort van jezelf overtreffen en daar een goed gevoel aan ontlenen. Voor wat betreft ziekte is dat anders, lijkt me, daar speel je niet mee, dat neem je bloedserieus, en daardoor moet je vertrouwen dan ook rotsvast zijn. Wat natuurlijk helpt is als je mensen om je heen hebt die je stimuleren. Als je aanmoediging en bekrachtiging van een ander krijgt, dan houdt dat je in een bepaalde positieve energie, waardoor je meer vertrouwen opbouwt.
Dus geloof ik in voodoo? Ik wel. Ik geloof echter ook dat er een bescherming tegen bestaat. Maar nogmaals: ik weet er niets van af. Een uitdrukking in het Nederlands is: ‘Hecht u geloof aan…’ Daar zit ‘m dus volgens mij de kneep: in hoeverre hechten wij aan bepaalde denkbeelden. De daar onmiddellijk op volgende vraag zijnde: in hoeverre kunnen wij onthechten van bepaalde denkbeelden. Dat is een stuk lastiger, nietwaar,  het loslaten van overtuigingen, maar daar hebben we het al vaker over gehad.
Martine Clausen, gelovig. Reactie? martine@leelabutterfly.nl