{image}
Een bel op je fiets
vorige
volgende
column 2007-1

Vreemd vervolg op een column die over astrologie begon, maar toch is het relevant. Lees maar. Een lezer reageerde op de eerste column over sterren van een paar weken geleden. Hij werd getriggered door de frase: ‘een astrologe met een bel op haar fiets’ . Ik kreeg een mail van hem waarin hij zich afvroeg wat die bel toch in vredesnaam op die fiets in die column deed en wat dat te maken had met het verhaal.
Kijk mensen, daar houd ik nu van, een oplettende lezer die reageert op iets dat ik niet echt had verwacht. Natuurlijk was ik me wel degelijk bewust van het feit dat ik deze uitdrukking gebruikte. Ik heb hem op Google en in van Dale geprobeerd te vinden, maar dat lukte niet. Misschien is het wel een ‘thuis-uitdrukking’. Die kent ieder gezin (hopelijk) wel, zo zijn eigen woorden en uitdrukkingen die buitenstaanders niet begrijpen. Dat geeft iets heel vertrouwds. Bij ons thuis betekent ‘een bel op je fiets hebben’ om een of andere reden dat de persoon in kwestie verstand van zaken heeft. De astrologe in de column had een bel op haar fiets en dat betekende dus: ze was geen beunhaas. Dat wist ik omdat ze de astrologie verzorgt voor een zeer bekend beter tijdschrift. Niet dat ik hiermee wil insinueren dat veel astrologen beunhazen zijn. Ik ben nu eenmaal een type dat niet zomaar naar iemand toe zou gaan.
Door toe te voegen ‘met een bel op haar fiets’ liet ik in de column onbewust aan u liet zien dat ik niet naar de eerste de beste toe zou gaan met mijn ziel en zaligheid. Zo zie je maar hoe het  ego een slinks silhouet is dat zich stiekem tussen de regels door manoeuvreert. Maar dat geeft niet. Ego-tine wil blijkbaar aan u laten merken dat ze, ook al vrij naïef, nu ook weer niet zonder meer goedgelovig is. Blijkbaar vind ik het nogal belangrijk wat de lezer van mij denkt. Grappig. Mooi onderwerp voor een column. In feite was ik daar vorige week ook al naar onderweg toen ik het had over de beweging naar buiten toe. Mij zo goed mogelijk willen presenteren aan de lezer is natuurlijk een beweging naar buiten. Ik moet er over nadenken en kom er op terug.
Zo ziet u maar dat ik werkelijk overal van probeer te leren en dat ik alles gebruik. Deze ene reactie op dat kleine zinnetje triggert een lawine van gedachten en associaties en draagt bij aan bewustwording. Dan begrijpt u nu vast ook waarom ik blij ben als men reageert op de stukjes. Ja, Jan, net zoals jij op die zondagmorgen je hoofd brak over mijn bedoeling, breek ik op mijn manier nu mijn hoofd over jouw mail. Zo staan we weer kiet. Leuk toch?
Martine Clausen, kiet! Reactie?


Heeft u vragen of wilt u reageren: klik hier