‘Elke dag weer hetzelfde liedje. Een van de meest ondankbare klussen die je je kunt bedenken. Je werkt hard en alles blinkt en ziet er weer fris en opgeruimd uit. Dan komt er een gezinslid thuis. Tas laten slingeren, schoenen midden in de kamer, beker op het aanrecht, kruimels in de gootsteen. Sporen in de badkamer…’
Diepe zucht.
‘Als alles er een kwartier netjes uitgezien heeft is het veel.’
Gefrustreerd en een beetje moedeloos, zo kwam ze op me over. Ik begreep heel goed wat ze bedoelde want inderdaad is het huishouden een nimmer stoppende bron van gelijke handelingen die maar zeer kort bevrediging opleveren. Ook al geeft het voldoening eens lekker te schrobben en te zien hoe alles opknapt, het geeft daarna evenredig of zelfs meer frustratie als niemand het lijkt te waarderen en men er in no time weer een troep van maakt.
‘Ik heb er gewoon geen zin meer in…’
Ja, moedeloos en dat niet alleen, vermoeid ook. Toch zag ik in dat het niet alleen de frustratie wat betreft haar gezin betrof. In feite was het zo dat deze mevrouw toe was aan wat afwisseling. Het huishouden kan zeer zeker bevredigend zijn, maar ieder mens heeft in zijn leven gewoonten die op een gegeven moment geen voldoening meer geven. Wat die gewoonten ook zijn. Zelfs de meest interessante baan kan op een gegeven moment de keel uit hangen omdat het toch meer van hetzelfde is.
Verveling is een factor die veel voorkomt en die niet vaak als zodanig herkend wordt. Waardoor dat precies komt is een ander chapiter. Volgens mij herkennen we het niet zo snel omdat verveling al snel over gaat in ontevredenheid. Een ontevreden, unheimisch gevoel. Dat heeft natuurlijk iedereen op zijn tijd wel eens. Zo’n gevoel kan heel gemakkelijk doorbroken worden door gewoon eens iets heel nieuws of anders te gaan doen, maar daar moeten mensen wel eerst opkomen.
Niet iedereen is ook in staat om ineens zo’n switch te maken, dat moet ook een beetje bij je passen en als dat niet in je zit heb je wat input van buitenaf nodig om je er op te wijzen dat er manieren zijn om je ontevredenheid en verveling te lijf te gaan.
Alles begint mijns inziens altijd met bewustwording. Als je iets ervaart, wat het ook is, ga er dan niet aan voorbij, nee, ga er juist even voor zitten. Stel u voelt zich onvoldaan. U heeft een ‘gatver’ gevoel. Als u nu even een momentje alleen heeft, zet dan even een kop koffie of thee en ga met uzelf op de bank zitten. Zo. En dan nu lekker gaan zitten in dat gatver-gevoel. Waar ervaart u het in uw lijf? Wat wil dat gevoel u nu eigenlijk zeggen? Nu niet gaan roepen dat u het niet weet, gewoon direct aan uw gevoel vragen: ‘gatver-gevoel wat is er aan de hand?’
En nu goed luisteren. Ik durf wel te wedden dat u na een tijdje een antwoord krijgt. Misschien wat onduidelijk in het begin, maar als u er lang genoeg voor gaat zitten dan komt er wel iets boven. Laten we daar de volgende keer eens mee verder gaan.
Martine Clausen, ver van veling.