Hoe het verder ging .., Leela Butterfly, Martine's Column,

zondag 7 december 2008 20:53

‘Dus je wilt niet meer naar Keulen?’ vroeg ik Erik.
‘Ik heb er geen fiducie meer in,’ antwoordde hij.
Ik was even stil. Het drong tot me door dat we dus weer terug-bij-af waren. Als Erik geen chemo en bestraling wilde en niet naar Keulen wilde, wat hadden we dan? Niets behalve de bio-resonantie en dat vond ik te weinig.
Wederom ging ik achter de laptop op zoek. Ik herinnerde mij de naam van iemand die jaren geleden in 2002 een enorme indruk op me had gemaakt. Lothar Hirneise. Erik en ik waren op een internationale kankerconferentie in Rotterdam waar een aantal coryfeeën op alternatieve kankertherapie gebied waren uitgenodigd. Degene die op mij de meeste indruk maakte was Lothar. Als je hem zo zag lopen dacht je dat hij een of andere stoffige ambtenaar was, (bij deze nog mijn nederige excuses voor dit walgelijke vooroordeel Lothar!!) maar toen hij het woord nam, hing ik volledig aan zijn lippen. Wat een begeisterung en wat een enorme kennis van zaken. Gek genoeg kwam zijn naam nu ineens weer bij me boven. Dus via Google had ik hem zo weer te pakken. http://www.healingcancernaturally.com/lotharhirneise.html
De website was zo vol van info dat ik nog niet eens alles gelezen heb, maar al zeer snel werd me duidelijk dat Lothar, die de hele wereld heeft afgereisd op zoek naar een therapie of middel dat kanker geneest, één therapie het meest effectief vond. Het Budwig dieet. Dr Johanna Budwig heeft uitgebreid geschreven over het belang van de juiste vetzuren en het funeste gevolg van verkeerde vetzuren. (zie bovenstaande website).
Afijn, ik toog onmiddellijk naar de dichtstbijzijnde reformapotheek en schafte lijnzaadolie en lijnzaadjes aan. En vervolgens een stamp biologische kwark om het voorgaande in op te kunnen lossen.
Erik ging het Budwigdieet volgen.

Ondertussen zat het mij helemaal niet lekker dat hij niet naar Dr Gorter toe wilde. Het had volgens mij geen enkele zin om een second opinion in bijvoorbeeld het AVL te gaan halen, aangezien de artsen volgens behandelingsprotocollen werken, zou het AVL vast dezelfde conclusie trekken als ons regionale ziekenhuis. Het liefste zou ik naar Lothar gaan, maar ja die is geen arts en doet geen consulten. Inmiddels hadden wij het boek van Henk Trentelman in huis dat wij 2 dagen ervoor besteld hadden. Trentelman beschrijft op zeer integere wijze zijn traject nadat hij de diagnose onbehandelbare prostaatkanker had gekregen. Gelukkig ging Henk niet bij de pakken neer zitten en leeft nu, jaren later nog. Henk was erg lovend over Dr Gorter. Zijn boek is mijns inziens een aanrader voor een ieder die gevoelsmatig niet met de reguliere chemo en bestraling in zee wil, maar niet goed weet wat dan wel.

Terwijl ik voor een last minute Sinterklaas-shopping-spree in de stad liep, ging mijn mobiel. Aan de telefoon was Dr Gorter! Hij had mijn nummer van zijn secretaresse en belde op mijn verzoek terug. Ik legde uit van Erik en hij zei: joh het beste is dat jullie gewoon even langs komt. Even een second opinion doen. We nemen uitgebreid de tijd voor je, je krijgt een kopje koffie, het kost je hooguit een paar tientjes die door de verzekering vergoed worden. Kom maar een keertje langs. Uiteraard vertelde ik hem dat wij al een afspraak hadden gemaakt. Des te beter zei hij. Hij gaf aan dat het soms wel beter is om een tumor operatief te verwijderen, maar dat dat ook in Keulen kon, zonder chemo en bestraling. Dr Gorter zei dat hij wel wist dat de reguliere artsen nog altijd denken dat je beter een tumor kunt bevriezen door bestraling, maar dat dit toch echt niet nodig was. Maar eerst maar gewoon eens langs komen en rustig doorspreken.

Na dit telefoontje was ik erg enthousiast. Deze dokter klonk zo vriendelijk. Geruststellend. Hij gaf aan dat er bij hem nog nooit een ontevreden patiënt was geweest en dat we niet bang hoefden te zijn voor hoge rekeningen omdat de verzekering in NL tegenwoordig vergoeden. Ik besloot later thuis rustig met Erik te overleggen. Uiteindelijk gaat het natuurlijk om zijn lichaam.

En weet je, Erik zelf was niet echt in staat om veel te zoeken op internet. Hij slaapt slecht, moet meerdere keren per nacht naar het toilet, en is doodop als hij ’s morgens wakker wordt. Ik begreep vanuit zijn vermoeidheid geredeneerd heel goed dat hij geen puf had om naar Duitsland te gaan, maar aan de andere kant zag ik niet wat we nog meer voor opties hadden.

Surfend over de site van Henk Trentelman (www.voorennadediagnose.nl) kwam ik een interview tegen met de Italiaanse oncoloog Simoncini. Deze arts bekijkt kanker op nog een heel andere manier. Volgens hem is het een gevolg van een schimmel (Candida) en hij boekte mega goede resultaten met natriumbicarbonaat spoelingen. De video laat een darmtumor zien die een volledige obstructie van de darm toont, na de spoelingen zie je een doorgang, en na een paar behandelingen is de tumor verdwenen.

Ook hierover was ik wederom zeer opgetogen. Hoezo kanker is het einde? Dat zullen we nog wel eens zien. Met mijn vechtlust is niets mis. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat, als u dat ook bent, kom dan binnenkort nog eens het vervolg lezen op dit blog.
Heeft u vragen of wilt u reageren: klik hier