Butterfly
|
|
|
De vlinder is het pure symbool van transformatie en gedaanteverwisseling.
In het oude christendom was de vlinder het symbool van de ziel. Door hun
prachtige kleuren en hun vrolijke gefladder lijken vlinders welhaast door
het leven te dansen in plaats van te vliegen. Ze herinneren ons eraan dat
we de dingen in het leven niet zo serieus moeten nemen.
Wanneer we een vlinder zien, worden we geraakt door hun schoonheid, ze geven
ons een gevoel van lichtheid en vreugde. Ze dansen door het leven en genieten
ervan. Telkens als een vlinder ons pad kruist, is dat voor ons een herinnering
dat wij ook door het leven kunnen dansen. We kunnen vreugde ervaren. We
mogen kleurrijk zijn. Waarom lopen als je ook kunt dansen? |
 |
Op een frisse dag begin maart 2000, liep ik schijnbaar
onwillekeurig achter een stel toeristen aan die een kerkje binnen gingen
in een klein Engels stadje waar de tijd stil leek te hebben gestaan. Ik
was een paar dagen eerder al naar het schattige kerkje gegaan, maar vond
toen de deur gesloten. Nu niet. Ik volgde het echtpaar het kerkje in. De
man nam eerbiedig zijn pet af voor hij naar binnen stapte. Binnen was een
kleine bazaar. Allemaal spulletjes van parochianen. Ik keek een beetje rond.
Het echtpaar ging al snel weer naar buiten. Ik zag dat in de banken allemaal
geborduurde kussentjes hingen. Allemaal verschillend en de een nog kleuriger
dat het andere. Ik besloot naar het middenpad te lopen om een foto van de
kussentjes te nemen. De hele sfeer in het kerkje ademde de rust van het
platteland, de liefde van de mensen voor het behouden van de sfeer, ik voelde
me bijzonder vredig. In het middenpad stelde ik mijn camera in, en terwijl
ik dat deed zag ik uit mijn ooghoek iets over de grond bewegen. Ik keek
naar de grond om te zien wat het was. Gefascineerd zag ik hoe een vlinder
uit een zijpad bedaard het tapijt van het middenpad op liep. Een halve meter
voor mijn voeten bleef hij stilstaan en spreidde toen zijn vleugels voor
me uit. Het was een prachtige dagpauwoog. |
 |
Ik nam een foto van deze mooie vlinder en knielde naast
hem neer. Ik weet niet waarom maar ik stak mijn hand uit. Rustig liep de
vlinder mijn hand op. Ik had het gevoel dat er geen verschil was tussen
de vlinder en mezelf. We waren één. Ik liep naar buiten en
daar hield ik mijn hand bij een struik. De vlinder klapte met haar vleugels
en danste weg. Getroffen bleef ik haar nakijken. Ik begreep dat het Universum
mij een teken had gegeven. De tekenen van Moeder Natuur zijn voor mij van
het grootste symbolische belang. Zo ook dit teken. Als ik en de vlinder
één waren dan betekende dit, dat voor mij de tijd was aangebroken
om door het leven te gaan dansen. Het was tijd dat ik mijn kleuren zou laten
zien, dat ik de transformatie van mijn ziel niet langer tegen hield maar
dat ik licht en vol vreugde de toekomst in zou dansen. Vol vertrouwen en
vol liefde op de kracht van mijn eigen vleugels.
Om de symboliek van de vlinder te eren en om Moeder Aarde en het Universum
te danken hebben wij onze website Leela Butterfly genoemd. Dit herinnert
ons er aan dat we deel uitmaken van een spel, dat we vol vreugde, zelfstandig
met onze eigen vleugels ons leven mogen dansen. Wij hopen dat een ieder
die onze site bezoekt aangestoken zal worden door de symboliek en ook zijn
leven als een dans zal ervaren. |
