Zelf heb ik geen Bijna Dood Ervaring (BDE) gehad, maar ik heb een vriend die er meerdere gehad heeft. Van hem heb ik zoveel geleerd. Hij was altijd een meedogenloos zakenman, tot hij zijn BDE kreeg. Hij kwam het ziekenhuis uit, verkocht al zijn bedrijven, zijn appartement, zijn auto, en hij begon een totaal nieuw leven, nu niet denken dat dit makkelijk voor hem was omdat hij nu rijk was. Integendeel, na het afbetalen van zijn partners en leningen aan de bank hield hij precies 32O dollar over. Nu is hij pastoraal counsellor en werkt met mensen met lage inkomens en doet vrijwilligerswerk in een opvanghuis. Hij leeft van een bescheiden pensioen. Hij vertelt mij waar het werkelijk om draait in het leven: Liefde. Ik vroeg hem of hij eigenlijk niet liever ‘dood’ had willen blijven. En, ja, zijn ego, had liever daar thuis gebleven, omdat hij daar verwelkomd werd in een bad van liefdevolle genegenheid, totaal onvoorwaardelijk en geliefd werd voor wie hij was, niet om wat hij deed. ‘Maar ja, Martine, mijn taak op aarde was nog niet afgelopen, dat wist mijn Ziel. Al die jaren heb ik mijn talenten gebruikt om geld te verdienen, ik heb een luxe leven geleid en er ook van genoten. Maar dat was omdat ik niet beter wist. Ik heb nu de kans om mijn talenten te gebruiken om mijn medemens te helpen. Ik heb een missie te volbrengen op aarde. Als de mensen toch eens wisten, Martine, dan zouden ze elkaar niet vermoorden, we zouden geen oorlogen hebben, geen hebzucht, geen afgunst. En dat is mogelijk. Daar wil ik mijn steentje aan bijdragen. En daarvoor ben ik nu nog hier.’
Hij is Amerikaan, en ik ontmoette hem omdat ik hem heb opgespoord. Ik had hem op tv gezien in een programma over BDE’s. Toen hij aan het woord kwam raakte hij me zo diep dat de tranen over mijn wangen stroomden. Wat hij vertelde over onvoorwaardelijke liefde was mooi, maar wat me vooral raakte was de manier waarop hij vertelde hoe die liefde zijn hart in vuur en vlam had gezet en dat dit gevoel sindsdien nooit meer gedoofd was.
Dus ik ben erg blij dat hij bijna dood was en niet helemaal…
Pim van Lommel, cardioloog, doet al jaren onderzoek naar BDE’s. Hij heeft net een boek uitgegeven over het onderwerp. Het is een onderwerp dat mensen intrigeert. Vooral het feit dat de angst die mensen voor de dood hadden als sneeuw voor de zon verdwijnt, is frappant.
Ik vond het grappig dat wat ik zelf geloofde, zonder enig wetenschappelijk bewijs, maar gewoon diep van binnentuit, overeenkomt met wat BDE’s omschrijven. Ik zie onze geboorte op aarde dan ook eigenlijk niet echt als een geboorte. Ja, het wordt zo genoemd door onze ouders die beschuit met muisjes uitdelen en vertellen dat dit onze verjaardag is, maar in wezen is het een incarnatie. Je gaat tijdelijk een jasje van vlees dat wij lichaam noemen in. Uiteindelijk als de tijd op aarde is volbracht, ontstijgen we de begrenzing van ons lichaam om een dimensie te betreden die zo mooi is als wij hem ons kunnen voorstellen.
Er valt nog zoveel meer over te vertellen… volgende keer verder…
Martine Clausen, gepassioneerd.